Cognitieve Ontwikkeling

Leren kijken; beeldbeschouwen. Beeldende vorming is een vak waarin de leerling leert oog te krijgen voor de gaven van anderen en bovenal de schoonheid van de schepping van de wereld waarin wij leven. Oog te hebben voor licht, kleur, vorm, schoonheid en de kracht van het beeld. "Lezen moet men leren, maar kijken denkt iedereen te kunnen" (Gerrit Komrij). Je hebt voor beeldbeschouwen theoretische kennis en vaardigheden nodig. Kennis van beeldaspecten, technieken en cultuurhistorische perioden en vaardigheden als afstand nemen en vergelijken. Concreet: doceren van beeldaspecten, maar ook samen met de leerlingen kijken, genieten en praten over/met kunst. Het lokaal moet hier geschikt voor zijn (goede beamer, wand voor platen), maar mogelijk is er ook ruimte voor kunst elders in de school of kan er kunst opgezocht worden in de omgeving van de school. 

Kennis over kunst en cultuur. Door kennis van kunst en cultuur ontstaat er begrip of waardering en een cultuurhistorisch besef, maar ook blikverbreding. De leerlingen maken kennis met opvattingen van anderen in heden en verleden en wat anderen (kunstenaars) beweegt. Hierbij komen ze als vanzelf bij zichzelf terecht: wat beweegt mij? Barend van Heusden noemt dit proces bij de beeldende vorming cultureel zelfbewustzijn. (van de Kamp, Marie-Thérèse (2010). 'Hybride kunsteducatie.' Kunstzone, 6, p. 10-15) Volgens hem zou dat het onderwerp moeten zijn van cultuuronderwijs: leerlingen leren om stil te staan bij zichzelf, de cultuur en de wereld om hen heen. "Bij zaakvakken leer je hoe iets werkt, bij cultuurvakken leer je nadenken over de impact van zaken op onszelf." legt Antoine Gerrits uit naar aanleiding van het standpunt van Barend van Heusden. Concreet: regelmatig iets van de kunst(geschiedenis) tonen. 

Organiseren en documenteren van het complexe creatieve proces. Concreet: bijhouden van een logboek / schetsboek / dummy.